„Gdy rano słońce świeci,

Wybiegają na dwór dzieci.

Miotły, szczotki idą w ruch,

Bo dokoła wielki brud.

Śmieci precz, brudzie precz!

Ład, porządek dobra rzecz!

Tu papierek od cukierka.

Tam po soku jest butelka.

Ówdzie puszka po napoju.

I pudełko może twoje.

Żyć nie można w bałaganie.

Więc się bierzmy za sprzątanie.

Zmykaj śmieciu do śmietnika.

Bałaganie, brudzie znikaj!”